Tanı olmadan tedavi olmaz. Doğru bir tanıya ulaşmak ve amaçsız tetkiklerle zaman kaybetmemek için, hastanın hikayesini dinlemek, kritik belirti ve şikayetleri sorgulamak ve hastayı muayene etmek, her zaman hekimin en büyük önceliği olmalıdır. Her hasta, bir senaryo içerisinde değerlendirilmeli ve görüntüleme tetkikleri bu senaryoya uygun olacak şekilde istenmelidir. Görüntüleme yöntemlerine başvururken tetkikin içerdiği radyasyon dozu da hesaba katılmalı ve kar-zarar dengesi gözetilmelidir.


Kas-iskelet sistemi tümörlerinin bazılarında yalnızca görüntüleme yöntemleri ile tanıya gitmek, evreleme yapmak veya tedavi yaklaşımı belirlemek mümkündür. Bununla beraber, kemik ve yumuşak doku lezyonlarının büyük kısmında tanıyı kesinleştirmek için doku tanısı yani biyopsi gereklidir. Biyopsi, iğneyle dahi yapılsa cerrahi bir işlemdir ve tedavinin başlangıç noktası kabul edilir. Biyopsinin uygun şekilde yapılıp yapılmaması hastalığın ve hastanın kaderini belirler.


Görüntüleme ve biyopsi işlemleri tamamlandıktan sonra kitlenin anatomik ve histolojik özellikleri ile vücudun başka bir yerine yayılıp yayılmadığı bilgisi ışığında hastalığın evresi belirlenir. Hem iyi hem de kötü huylu tümörler için evreleme yapmak mümkündür. Evreleme, hastalığın tedavi şekli ve iyileşme yönündeki beklentilerle ilgili hekime ve dolaylı olarak da hastaya yol gösterir.